De paradox van vrije radicalen en immuunrespons

In de wereld van vandaag is de term "vrije radicalen" gevreesd door het grote publiek. Dit is grotendeels te wijten aan jarenlange vooringenomenheid en de commerciële promotie van antiverouderingsproducten. Dit is een van de meest ongelukkige misverstanden. In werkelijkheid zijn vrije radicalen fundamenteel voor het leven en een voorwaarde voor het bestaan van het zeer belangrijke immuunsysteem.

In het proces van energievorming in de mitochondriën is de aanwezigheid van zuurstof fundamenteel voor de productie van ATP (adenosinetrifosfaat) dat nodig is om onze cellen van energie te voorzien. Toch is er nog een, minder bekend, parallel proces van continue generatie van vrije radicalen dat plaatsvindt.
Dit parallelle proces wordt “de uitdovingscyclus” genoemd (figuur 1), waarbij zuurstof in vier stappen in water verandert en energie vrijgeeft.

Normaal gesproken gaat ongeveer 1 tot 4% van de zuurstof door deze uitdovingscyclus om te veranderen in reactieve zuurstofspecies (ROS) of de zogenaamde vrije radicalen. In tegenstelling tot de publieke opinie is deze uitdovingscyclus een vitaal proces voor energieoverdracht en voor ons immuunsysteem. Energie kan niet worden gecreëerd of vernietigd. Het kan alleen worden overgedragen volgens de wet van behoud van energie. Vrije radicalen bieden dus de essentiële stappen die nodig zijn voor energieoverdracht en om het leven in stand te houden. Het is echter een tweesnijdend zwaard, aangezien ROS extreem reactief zijn en de meeste moeten worden geneutraliseerd op het exacte tijdstip en de plaats van vorming. Daarom is elke stap van het uitdovingsproces nauw verbonden met een specifiek anti-oxidant enzym zoals SOD (superoxide dismutase) of catalase peroxidase, dat nodig is om de vrije radicalen onmiddellijk na hun vorming om te zetten. Dit gebeurt meestal binnen een miljoenste van een seconde, behalve voor H2O2, dat belangrijk is vanwege zijn rol in onze immuunrespons.

 

Parallel aan de paradoxale vorming van vrije radicalen, is ons afweermechanisme of onze immuunrespons nauw verbonden met de activiteiten van vrije radicalen. Het bestaan van antioxiderende enzymen in ons lichaam kan ons beschermen tegen de schadelijke effecten van vrije radicalen. Bacteriën en virussen hebben dergelijke afweermechanismen echter niet, dus ons lichaam zal vrije radicalen gebruiken om ons te beschermen tegen vreemde stoffen, d.w.z. bacteriën en virussen. Dit verdedigingsmechanisme wordt uitgevoerd door lymfocyten en macrofagen in een zogenaamde "respiratoire burst" die het extreem krachtige oxidatiemiddel HCIO (hypochloorzuur) zal produceren om tegen die indringers te vechten. Paradoxaal genoeg kan het hier om twee redenen misgaan. Een van de redenen is dat deze verdediging niet-specifiek is en schade kan toebrengen aan onze eigen weefsels en organen. De andere reden is dat het buitensporig kan worden geproduceerd buiten een controleerbaar niveau. Dit is precies hoe het coronavirus in ons heeft gefunctioneerd, in feite door ons eigen afweersysteem te gebruiken om ons eigen lichaam te bestrijden.

​

Om het goed te begrijpen

Stel je de elektrische energie in een zuurstofmolecuul voor als een kogel in een pistool. Om de elektrische energie vrij te maken, moeten we het pistool afvuren om een uitbarsting van elektrische energie vrij te geven. Om ons te beschermen tegen verwondingen, hebben we anti-oxidant enzymen die functioneren als kogelvrije vesten om ons te beschermen tegen kogels. Normaal gesproken is dit een goed gecontroleerd proces, zoals bijvoorbeeld bij een schietbaan van de politie. Op een schietbaan van de politie komen alle kogels bij de doelmuur terecht, zodat alle energie voor de juiste doeleinden kan worden gebruikt. De aanwezigheid van bacteriën of virussen kan worden gezien als criminelen die de schietbaan betreden. Wanneer criminelen de schietbaan betreden, begint iedereen op de criminelen te schieten in plaats van op de doelmuur. Ook al is het onze bedoeling om de criminelen als doelwit te nemen, toch zullen niet alle kogels de criminelen raken. Hoe meer we vuren, hoe groter de kans dat veel van deze kogels de meubels raken of zelfs onschuldige mensen verwonden. Dit is wat er gebeurt als iemand besmet is met het coronavirus, onze kogels zullen ons eigen lichaam beschadigen en ons mogelijk doden door COVID-19. Een heel belangrijk ding om te onthouden is dat de criminelen geen kogels hebben afgevuurd, ze hebben ons gewoon getriggerd en het waren onze eigen kogels of onze eigen verdedigingssystemen die de schade aanrichtten.

​

De lastige aard van het coronavirus

Over het algemeen zijn virussen buitengewoon moeilijk uit te roeien. Ze kunnen niet alleen extreem ruwe omgevingen overleven, maar hebben ook een ongelooflijk aanpassingsvermogen. Studies hebben aangetoond dat virussen het DNA van hun dode 'vrienden' kunnen vinden én gebruiken om erachter te komen hoe ze vijandige omstandigheden kunnen overleven. Het coronavirus is geen uitzondering op deze overlevingsvaardigheid. Het is het spel een stap voor, als we kijken naar hoe snel het kan muteren en evolueren naar verschillende varianten. Een van de meest opvallende kenmerken van het coronavirus is het vermogen om ons immuunsysteem tegen ons te gebruiken.

De coronavirussen zijn een grote groep virussen.. Als zodanig kunnen ze de meest ernstige sterftecijfers veroorzaken. Het zogenaamde SARS-CoV-2-spike-eiwit is het grootste structurele eiwit dat nodig is voor het binnendringen van virussen in cellen. Het triggert de reactieve immuunrespons door conformatieveranderingen die overmatige oxidatieve stress veroorzaken als gevolg van de enorme lichamelijke immuunrespons. Zodra dit gebeurt, zullen we zelfvernietigende oxidatieve stress ervaren in verschillende organen en weefsels als gevolg van overmatige productie van H2O2, wat leidt tot verminderde antioxidantreserves. Dit is bewezen door wetenschappelijke studies over SARS-CoV-2, waar we celdood door spike-eiwitten van het coronavirus en inflammatoire en oxidatieve stressreacties hebben gezien. De strijd tegen COVID-19 is dus in wezen een strijd om overmatige oxidatieve stress veroorzaakt door het coronavirus te beheersen. Dit is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan, aangezien oxidatieve stress wordt beschouwd als de belangrijkste oorzaak van alle chronische ziekten en talloze andere acute aandoeningen. Zoals hierboven uitgelegd, zijn vrije radicalen en de immuunrespons een paradox. We kunnen de een niet aanpakken zonder de ander in overweging te nemen, daarom moet elke positieve oplossing systematisch worden georkestreerd, rekening houdend met het hele continuüm van geest- en lichaamsprocessen.

 

Om ook dit weer goed te begrijpen

Als er criminelen op de schietbaan van de politie komen, is ons onmiddellijke doel om de criminelen met onze kogels te doden. Ook al is het onze bedoeling om alleen de criminelen te doden, er zal ongewenste schade aan de schietbaan ontstaan en dit is de grote uitdaging waar we voor staan. In het geval van COVID-19 is het nog uitdagender, omdat het virus snel kan veranderen waardoor het lijkt alsof de criminelen zich kunnen verkleden of vermommen als politieagenten of gewone burgers. Dit illustreert hoe er meer kans is op fouten en schade aan onze schietbaan (of ons eigen lichaam) door COVID-19. Tegelijkertijd zijn onze normale biologische processen ontregeld. Normaal gesproken vuren we alleen die kogels van elektronen af om energie te produceren om te doen wat ons lichaam nodig heeft. Nu ging alle moeite zitten in het doden van de criminelen met onze kogels en die kogels werden extreem krachtig en gevaarlijk. Daardoor hebben we niet alleen niet veel energie meer om te produceren wat ons lichaam nodig heeft, maar ook kan de schade ernstig zijn, bijna onomkeerbaar. Er zijn dus twee problemen die we moeten aanpakken: het ene is hoe we de benodigde energie voor onszelf kunnen krijgen, en het andere is hoe we de schade kunnen verminderen. Dit is de reden waarom patiënten die aan COVID-19 lijden over het algemeen deze twee soorten problemen hebben.

Wat gebeurt er nu met COVID-19-vaccinatie? Vaccinatie is als een oefening, d.w.z. we maken dummy-vijanden of dummy-criminelen (het spike-eiwit) om ons afweersysteem geactiveerd te krijgen. Dan hebben we nog twee andere problemen waar we rekening mee moeten houden. Een daarvan is dat we nog steeds kogels moeten afvuren om de dummy-criminelen aan te vallen, maar ons verdedigingssysteem ziet ze niet als dummy. Ook al is de reactie niet zo ernstig, toch moet er schade worden aangericht, want zo kunnen we ons herinneren hoe de criminelen eruit zien. Het tweede probleem is dat de echte criminelen van coronavirussen snel van uiterlijk kunnen veranderen, daarom is onze dummy criminele beschrijving misschien niet helemaal juist of up-to-date. Dit betekent dat we extra boosters of bijgewerkte criminele profielen nodig hebben voor onze referentie. Toch kan het fout gaan en geïnfecteerd raken, maar de symptomen zouden minder ernstig zijn – net zoals onze reactie beter zou zijn na wat schietoefeningen te hebben gedaan.

​

Hoe Airnergy het verschil kan maken met COVID-19

Bij mensen vindt de productie van reactieve zuurstofsoorten (ROS) plaats in elke cel en in verschillende compartimenten binnen de cellen. De mitochondriën, die de krachtcentrale vormen van elke cel, zijn echter de belangrijkste productielocaties, aangezien daar energie wordt gevormd. De vorming van vrije radicalen is onvermijdelijk, aangezien zuurstofactivering deel uitmaakt van het proces van energietransformatie in het menselijk lichaam. In navolging van de natuur heeft Airnergy deze zuurstofactiveringsstap geëxternaliseerd via een methode die lijkt op de fotosynthese.

Fotosynthese is het proces dat planten en andere organismen gebruiken om lichtenergie om te zetten in chemische energie door cellulaire ademhaling. In plaats van zuurstof in ons lichaam te activeren, voert de Airnergy-technologie dit proces uit door een speciaal licht te gebruiken om zuurstof om te zetten in extreem krachtige vrije radicalen in het Airnergy-apparaat (figuur 2). Omdat deze reactie in Airnergy zit, veroorzaakt het geen schade aan het menselijk lichaam. De vrijgekomen energie van deze reactie wordt direct opgevangen en opgeslagen in het water. Door te ademen komen de geactiveerde watermoleculen als pure groene energie in het lichaam.

 

Dit proces is vergelijkbaar met hoe we onze huizen in de moderne tijd verwarmen. In plaats van hout in onze huizen te verbranden, wekken we energie op uit een externe energiebron en brengen die vervolgens via de centrale verwarming naar onze huizen. Op deze manier worden onze huizen tegelijkertijd schoon en warm gehouden. Naast externe zuurstofactivering levert Airnergy deze pure groene energie in het lichaam door middel van neusademhaling, wat op zichzelf al heilzaam is.

Neusademhaling wordt al lang beoefend als een van de meest diepgaande oefeningen in de geschiedenis van de mensheid. Op wetenschappelijk gebied is veel Nobelprijswinnend onderzoek gewijd aan het waarnemen van zuurstof in het lichaam en hoe ademhaling is gekoppeld aan hersenactiviteit en fysiologische regulatie. De Airnergy-technologie heeft dit proces fundamenteel opnieuw uitgevonden vanaf het basisniveau van energietoevoer door het lichaam te voorzien van rijke, kant-en-klare groene energie in de uiteindelijke vorm van water. Zoals uiteengezet in het eerste deel van dit artikel, vereist de omzetting van zuurstof in water vier uitdovingsstappen in het lichaam volgens de natuurlijke menselijke fysiologie. Met Airnergy wordt dit extern van ons lichaam uitgevoerd en worden de afgewerkte energiedruppeltjes via neusademhaling in ons lichaam ingeademd. Deze afzonderlijke verwerking en toedieningsmethode hebben de paradoxale relatie tussen het genereren van vrije radicalen en de immuunrespons in het lichaam fundamenteel getransformeerd.

Het leven op aarde is in essentie afhankelijk van één formule (6CO2+6H2O+licht <=> C6H12O6+6O2), wat de vergelijking is van fotosynthese en celademhaling. Binnen deze vergelijking danst lichtenergie heen en weer tussen verschillende chemische bindingen. Planten en andere organismen gebruiken water als voertuig om licht door te geven om het levensproces op gang te brengen. Mensen daarentegen keren dit proces om door cellulaire ademhaling die energie opslaat in water om hetzelfde levensproces in stand te houden. In beide is water het belangrijkste ingrediënt voor het vastleggen en vrijgeven van energie. Ons leven wordt volledig gecultiveerd door onze ademhaling of cellulaire ademhaling, waardoor water wordt gevormd als het ultieme product van energie. Vanuit chemisch oogpunt is meer dan 99% van alle materie waaruit cellen en de intracellulaire matrix zijn opgebouwd water. Hetzelfde geldt als we tellen per molecuul, d.w.z. dat 99% van alle moleculen in het lichaam uit water bestaat. Daarom concludeerde Nobelprijswinnaar Albert-Szent-Gyorgyi dat water niet alleen de moeder, maar ook de voedingsbodem van het leven is. Hij beweerde ook dat bio-energetica een speciaal aspect is van de waterchemie. Tegenwoordig hebben meer verbazingwekkende ontdekkingen over water de vitale rol van water voor het leven bevestigd.

 

Telkens wanneer er verhoogde oxidatieve stress is als gevolg van passieve fysiologische behoefte (zoals lichaamsbeweging) of actieve pathologische behoefte (zoals COVID-19), wordt het proces van waterproductie geblokkeerd vanwege de uitputting van anti-oxidant enzymen om vrije radicalen om te zetten in water naar behoefte binnen de bluscirkel. Deze negatieve uitkomst creëert een versterkte respons voor meer zuurstofomzetting in vrije radicalen, wat uiteindelijk kan leiden tot verwoestende gevolgen voor de gezondheid, zoals we hebben gezien met COVID-19. Met behulp van Airnergy wordt via de neusademhaling een gestage stroom pure energie, verpakt in de vorm van water, aan het lichaam toegevoerd. Wanneer dergelijke met COVID-19 geïnfecteerde patiënten Airnergy-ademhaling krijgen, krijgen ze de nodige cellulaire energie van water. Als gevolg hiervan wordt de productie van vrije radicalen drastisch verminderd en daardoor wordt de algehele psychologische en fysiologische toestand aanzienlijk verbeterd.

 

Om ook dit weer goed te begrijpen

Onze menselijke natuurlijke afweer wordt opgebouwd door zuurstofenergie in het lichaam te activeren, wat vergelijkbaar is met het afvuren van kogels in het huis waar we wonen, waardoor ons huis een beetje op een schietbaan lijkt. Wat Airnergy doet, is dit proces buiten het lichaam brengen: de kogels schieten we buiten ons huis af. Zo is ons huis altijd schoon en veilig. Airnergy stelt ons in staat om de kogels in zijn machine af te schieten en ons lichaam volledig de opgeladen energie te geven. Ons lichaam wordt uiteindelijk opgeladen met elektrische energie en we kunnen deze energie gewoon gebruiken om te doen wat we moeten doen en om onszelf te verdedigen. Als criminelen het huis binnenkomen, geven we ze gewoon een elektrische schok, zodat er geen kogels meer hoeven te worden afgevuurd. Op deze manier raakt ons lichaam niet beschadigd en kan de geladen energie ons helpen onze normale biologische processen te hervatten, inclusief het genezen van eventuele schade veroorzaakt door eerdere schietpartijen.

Het is vermeldenswaardig dat dit mechanisme achter Airnergy niet specifiek beperkt is tot een bepaalde aandoening of ziekte zoals COVID-19. Het vertegenwoordigt eerder een breed spectrum van holistische genezing die van toepassing is op verschillende gezondheidsproblemen die energie uitputten, ontstekingen veroorzaken en het immuunsysteem aantasten. Hoewel COVID-19 een ziekte lijkt die voornamelijk de longen aantast, veroorzaakt het eigenlijk schade aan veel andere organen, wat het pathologische resultaat is van oxidatieve stress. Met name COVID-19 kan leiden tot langdurige ademhalingsproblemen, hartcomplicaties, chronische nierinsufficiëntie, beroerte of andere vasculaire problemen.

 

Door Airnergy te gebruiken, worden de volgende aandoeningen met name verbeterd voor patiënten die lijden aan COVID-19, inclusief langetermijneffecten en mogelijke bijwerkingen van vaccinaties

• Kortademigheid of ademhalingsmoeilijkheden

• Vermoeidheid

• Hoest, verkoudheid 

• Gewrichts- en spierpijn

• Hersenmist

• Concentratie- en slaapproblemen

• Snelle of bonzende hartslag 

• Depressie of angst

• Duizeligheid of hoge bloeddruk

 

Kortom...

...alles in het leven is een spel van energie en wij mensen zijn gewoon een elektrisch geladen matrix met een specifieke configuratie en algoritme. Achter de biochemie zit elektrofysiologie die werkt volgens de wet van de fysica. Achter de elektrofysiologie gaat de diepgaande wiskunde schuil die het ultieme informatiesysteem beheerst.  Tegenwoordig is informatie wetenschappelijk beoordeeld als de 5e toestand van de materie. Met de vooruitgang van de wetenschap zijn elektroceuticals beschouwd als de toekomst van de geneeskunde en de toekomst is vandaag. Niettemin vertegenwoordigt het menselijk lichaam de beste farmaceutica, elektroceuticals, neutroceuticals, cosmoceuticals of welke mooie termen we ook kunnen bedenken in de wereld van ons menselijk begrip. De terminologie is slechts een concept dat in de geest is gecreëerd  - wat echt belangrijk is, is een goed begrip van de essentie van leven, gezondheid en welzijn. De term genezing kwam van het stamwoord van het proto-Germaanse woord "khailz, wat "heel maken" betekent. De term medicijn komt van het Latijnse woord "medicina", wat "de geneeskunst" betekent. Helaas hebben al deze termen hun oorspronkelijke betekenis verloren, omdat we het contact met het leven zoals het was in zijn fundamentele elementen zijn kwijtgeraakt.  Het is onze verantwoordelijkheid om ons begrip over het leven opnieuw vorm te geven om het leven te verwerven.